μια άγρια σιωπή μάχεται τα όνειρά μου.
Η νύχτα γεννά τη μοναξιά ελπίδα μου η οργή μου
κι η γλώσσα μου , που μάτωσε έκοψε τη λαλιά μου
Στο πρωϊνό παράθυρο γλυστρίσανε οι ήχοι
και βάφτηκαν με χρώματα όλοι οι δικοί σου μύθοι.
Μύθοι και χρώματα μαζί τρυπώσαν στη ψυχή μου
μου πήρανε τη σιωπή μου φέραν τη φωνή μου.
γ.β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου