Οι μικροί, «αόρατοι» εργαζόμενοι της Ελλάδας...

Όταν Άγγελοι κλαίνε το χάραμα,
είναι που ξυπνούν παιδιά για τη δουλειά,
εκατομμύρια εκατόν εβδομήντα πέντε
παιδιά - εργάτες,
σκλάβοι - παιδιά, εκατομμύρια τέσσερα,
και εμείς αδιαφορούμε.
Όταν Άγγελοι κλαίν' την αυγή
είναι που παιδιά δε θα παίξουν και σήμερα,
δε θα πάνε σκολειό,
δε θα γελάσουν αμέριμνα.
.
Πέτρες θα σπάσουν,
χαλιά θα υφάνουν,
καφέ θα μαζέψουν,
μπάλες και ό,τι άλλο
θα κατασκευάσουν,
παιδιά - εργάτες,
παιδάκια - σκλάβοι,
όνειδος και απέραντη αισχύνη μας.
(Ποίημα από το Χαμομηλάκι)

Όνειδος , για την κάθε εξουσία, που κλείνει τα μάτια και βυθίζεται στην απραξία ! 

Σαν σήμερα στις 12 Ιουνίου, λοιπόν, καθιερώθηκε η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας. Μία πρωτοβουλία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, με στόχο την καταπολέμηση της παιδικής εργασίας και πιο συγκεκριμένα τον περιορισμό της παράνομης διακίνησης παιδιών. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ενός καλά οργανωμένου δικτύου, που έχει στήσει μια γέφυρα μεταφοράς παιδιών από τις αναπτυσσόμενες στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες.
Οι μικροί, «αόρατοι» εργαζόμενοι της Ελλάδας.

Δεκάδες χιλιάδες παιδιά εργάζονται παράνομα στην Ελλάδα, σε ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες και με χαμηλά μεροκάματα, χωρίς να είναι πουθενά καταγεγραμμένα, σημειώνει ο βοηθός συνήγορος για τα δικαιώματα του Παιδιού.
Ενδεικτικό είναι, όπως ανέφερε το Αθηναϊκό πρακτορείο, ότι μόνο μέσα σε μία χρονιά, 70.000 παιδιά σταμάτησαν το σχολείο, αναφέρει ο Γιώργος Μόσχος με αφορμή την 12η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας.
«Σχολάω από το σχολείο, πηγαίνω στο σουβλατζίδικο και μένω μέχρι το βράδυ. Βασανίζομαι αλλά δεν μπορώ να πω τίποτα».
«Πηγαίνω έκτη δημοτικού, δουλεύω σε καφετέρια. Κάποιοι ήρθαν ένα βράδυ για έλεγχο και οι μεγάλοι μου είπαν να κρυφτώ».
Περιγραφές ανηλίκων που αναγκάζονται να εργάζονται με χαμηλά μεροκάματα, πέντε – δέκα ευρώ, σε συνθήκες εξαιρετικής πίεσης.