Ξεκίνησα να περπατώ στο δρόμο ενώ υπάρχει ένας μεγάλος λάκκος. Δεν τον βλέπω και πέφτω μέσα. Υπάρχει σκοτάδι και απελπισία και μου παίρνει αρκετό χρόνο μέχρι να βγω έξω
Συνέχισα να περπατώ στον ίδιο δρόμο. Συνεχίζει να υπάρχει ο μεγάλος λάκκος, μπορώ να τον δω, αλλά πέφτω πάλι μέσα. Υπάρχει σκοτάδι και απελπισία και μου παίρνει αρκετό χρόνο μέχρι να βγω έξω.
Ξανά περπάτησα στο ίδιο δρόμο.Ο μεγάλος λάκκος συνεχίζει να υπάρχει. Μπορώ να τον δω, αλλά πάλι πέφτω μέσα. Έγινε συνήθεια. Κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά και βγαίνω όσο το δυνατόν γρηγορότερα έξω.
Σκέφτηκα ότι αφού πρέπει να περπατώ στο ίδιο δρόμο, και υπάρχει ένας μεγάλος λάκκος θα περπατώ γύρω απ' αυτόν.
Εντέλει το πήρα απόφαση για να αποφύγω τον λάκκο να περπατώ σ' ένα διαφορετικό δρόμο....
Αφιερωμένο σε όλους μας που πάντα πέφτουμε στον ίδιο λάκκο. Κανένας δεν μπορεί να μας βοηθήσει έτσι λοιπόν στο χέρι μας είναι πια να πάμε από έναν διαφορετικό δρόμο χωρίς λάκκους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου